Ik lig in mijn bikini op ons balkon. Vandaag is het verboden om ook maar een stap buiten de deur te zetten. Demonstranten worden namelijk hardhandig met traangas van de straat afgeveegd. Het is 1 mei, de dag van de arbeid. In Turkije wordt deze dag altijd feestelijk gevierd. Behalve in Istanbul dan. Ik hoor een knal en zie een rookwolk boven de stad verschijnen.*

De afgelopen maanden zijn in een sneltreinvaart voorbij gegaan. Eind april kwam mijn moeder samen met vriendin Lia op bezoek. Ik heb ze alle toeristische spots van de stad laten zien en ze kennis laten maken met iets waar alle bewoners van Istanbul heel bedreven in zijn. Oversteken! Dit stuitte soms op hilarische taferelen. Oversteken is hier namelijk al een avontuur op zich. Als je niet plat gereden wilt worden, moet je opletten en rennen. Op veel punten staan namelijk geen stoplichten en van zebrapaden hebben ze hier ook nog nooit gehoord.Terwijl ik zo lig te dommelen, vliegt er hoog boven mij een helikopter. Een paar seconden later hoor ik aan het geluid dat hij rechtsomkeert heeft gemaakt en nu iets lager over ons huis heen vliegt. ,,Zouden hier ook demonstranten zitten?” Denk ik in al mijn naïviteit. Wanneer het gevaarte een derde ronde boven mijn huis maakt, begint het de dagen. ,,Misschien moet ik toch maar iets anders aantrekken”.

Daarnaast bezochten we paleizen van sultans, de Grand Bazaar en kregen we een scrubbeurt in de plaatselijke hamam.
Na een lang weekend gingen ze weer op huis aan. Maar niet getreurd, een paar dagen later stond er weer een vette reis op het programma.
Met een paar bussen vol studenten reden we ditmaal af naar Ephesus, Kusadasi en Pamukkale. Ephesus is een oude Griekse stad, die nu dienst doet als museum. Daarna reden we naar Kusadasi waar we een relaxte boottocht maakten. De volgende dag was het tijd voor Pamukkale. Dit is een berg die door kalkaanslag helemaal wit is geworden. Je kunt heerlijk badderen in de poelen met uitzicht over de bergen. Eenmaal terug kon ik mijn geluk niet op, want deze keer waren Mara en Merle er die me op kwamen zoeken. Natuurlijk met hen ook de toeristische spots bezocht en Koninginnedag gevierd! Een paar Turkse vrienden die hun studie in Nederland hebben gedaan, organiseerden speciaal een Koninginnedagfeestje in de bar waar we altijd komen.

Voor het eerst in mijn Istanbul tijd heb ik ook de Aziatische kant bezocht om onze toekomst te laten voorspellen in het Nostradamus cafe. Jammer dat alle antwoorden in het Turks zijn opgeschreven, dus ik ben nog op zoek naar een goede vertaler.
Nadat Mara en Merle weg waren, was het tijd om al mijn huiswerk in te leveren voor school. Een documentaire over een biologische markt en een klokkenmaker. Daarnaast heb ik ook tien foto’s gemaakt van natuur in Istanbul. Omdat we geen examens hebben is de school voor ons al geëindigd. Het is wel een beetje raar dat we die vertrouwde campus nu nooit meer zullen zien.
Om te vieren dat we vakantie hebben gingen we, je voelt hem al aankomen, een weekendje weg met andere studenten! Deze keer stond Fethiye op het programma. Een plaatsje bij de zee. We hebben hier gefeest, een boottocht gemaakt, het eiland waar sinterklaas heeft gewoond bezocht en Butterfly vally ingewandeld. Deze vallei staat bekend om zijn prachtige vlinders.
De laatste dag door het water van een vallei in de hidden city gelopen. Het was super mooi.
Nu komen de laatste weken er aan. Vanavond vertrekken Esther, Lisanne en ik met Turkse vriend Erkan naar zijn zomerhuis in Bodrum. Hier gaan we een weekje genieten van zon zee en strand. Wat is het leven toch zwaar. Marcel komt me die week erna opzoeken. We trekken dan met zijn tweeën langs de kust van Turkije en dan gaan we weer terug naar Nederland.

Liefs,

Sanne